Durf jij nog wel écht te voelen?
Hoe ga jij om met je chronische pijn?
Heb jij, net als ik, het label fibromyalgie gekregen of andere onbegrepen chronische pijnklachten? Dan heb ik een vraag aan jou…
Durf jij nog wel écht te voelen?
De pijn in je lijf kan zó ondraaglijk zijn, en belemmert je aan alle kanten om voluit te kunnen leven. Ik weet niet hoe jij dat doet, maar ik ben ergens in dat proces (onbewust) gestopt met voelen. Ik wilde en kon het niet langer verdragen.
Had ik dan geen pijn meer… nou, echt wel! Maar ik wilde ik er ook graag zo ver mogelijk van weg.
Met als resultaat: dat ik onbewust enorm in gevecht was met de pijn, mezelf én de mensen om me heen. Of ik deed alsof er niets aan de hand was en deed veel te hard mijn best. Ik trok me steeds meer terug. En zowel de pijn als de emoties mochten er niet zijn en werden weggedrukt om te kunnen overleven.
Voor de korte termijn een prima overlevingsstrategie. Maar op de langere termijn zak je er steeds dieper in weg. Herken je dat?
Om dit te doorbreken is moed nodig. De moed om weer écht contact te gaan maken met je lichaam, de pijn te gaan voelen, zonder er iets van te vinden, zonder het te willen veranderen, ‘gewoon’ voelen. Werk aan de winkel dus! Zodra je weer meer in contact komt met je lichaam, komt er ook meer ruimte om je emoties weer écht te voelen, zonder in je denken te schieten. Zodat ze er weer mogen zijn. Dan zullen ook de oude opgeslagen en weggedrukte emoties boven komen. En dat is hard nodig! Want het opruimen van de oude ‘zooi’ geeft ruimte voor herstel.
En weet je… Ik ben ervoor gegaan. En ja, het heeft mijn leven in korte tijd drastisch veranderd. Ik doe weer mee in het leven! Heb weer volop energie, en vrijwel geen pijn! Ik durf weer steeds groter te dromen en sta op een punt waarvan ik niet had gedacht of gehoopt er ooit nog op uit te komen. En dan heb ik het plafond nog niet eens bereikt…
En dat… gun ik jou ook!
Is het gemakkelijk? Nee
Is het mogelijk? JA
Ik probeerde het eerst jarenlang alleen op te lossen, omdat ik het zelf wel kon en niet om hulp wilde vragen!
Mijn overlevingsmechanisme
Je hoeft het niet alleen te doen! Dat heb ik zelf ook eerst geprobeerd. Vooral geen hulp vragen… 😉 Toch heb ik het grote verschil pas gemaakt toen ik die hulp wel heb ingeroepen. En nu, zet ik al mijn ervaring en kennis in om je stap voor stap te begeleiden in dit proces. Als je gids, cheerleader en als stok achter de deur, zodat jij de stappen kunt en durft te zetten die nodig zijn om aan jezelf te werken en het tij te keren.
Van “Leer er maar mee leven” naar “Voluit en onbegrensd Leven!”
Hoe ga jij om met de pijn en je emoties. Durf jij nog wel écht te voelen???
Ik begeleid vrouwen met Fibromyalgie naar pijnverlichting en herstel. Klinkt goed toch?!